Μαρίνα Θεοδωροπούλου,

Το ανέκδοτο συνθετικό έργο του Γιώργου Λεωτσάκου: μουσικολογική επιμέλεια και έκδοση

Στην πτυχιακή εργασία της Μαρίνας Θεοδωροπούλου- η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία της επίκουρου καθηγήτριας Αναστασίας Σιώψη και παρουσιάστηκε το Σεπτέμβρη του 2003- αναλύεται μια σχεδόν άγνωστη πτυχή του σημαντικού μελετητή της Νεοελληνικής Μουσικής Ιστορίας Γιώργου Λεωτσάκου, αυτή του μουσικού δημιουργού. Θέμα της εργασίας αποτελούν οι ανέκδοτες μουσικές του συνθέσεις, οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο σύνολό τους.

Ο Γιώργος Λεωτσάκος σπούδασε στη νεανική του ηλικία πιάνο και θεωρητικά με σκοπό να ασχοληθεί με τη μουσική δημιουργία, κάτι που προηγήθηκε της συστηματικής του ενασχόλησης με τη δημοσιογραφία και τη μουσικοκριτική. Άρχισε να συνθέτει μουσική από τα 21 του χρόνια. Η συνθετική του δραστηριότητα συνεχίστηκε, με ενδιάμεσες μεγάλες χρονικές περιόδους συνθετικής απραξίας, ως σήμερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, με αφορμή την παρούσα πτυχιακή εργασία, συνέθεσε, ή καλύτερα, έδωσε την τελική μορφή σε πολλές παλιότερες μουσικές ιδέες και σκέψεις του αποτυπώνοντάς τις στο χαρτί.

Σκοπός της εργασίας είναι μια -πρώτη- μουσικολογική προσέγγιση, επιμέλεια και έκδοση σε ηλεκτρονική μορφή των ανέκδοτων έργων του Γιώργου Λεωτσάκου. Συμπληρωματικά γίνεται η παρουσίαση των εκδομένων συνθέσεών του.

Η εργασία χωρίζεται σε τρεις ενότητες.

Στην πρώτη ενότητα πραγματοποιείται μια ιστορική αναδρομή στην πορεία του Λεωτσάκου που έχει άμεση σχέση με τη συνθετική του δραστηριότητα και δίνεται μια περιγραφή του ‘ιστορικού’ των συνθέσεών του.

Στη δεύτερη ενότητα, η οποία αποτελεί και το κεντρικό θέμα της εργασίας, γίνεται μουσική επιμέλεια, ανάλυση και έκδοση των ανέκδοτων, μέχρι στιγμής, έργων του.

Τα ήδη εκδομένα έργα του συνθέτη αποτελούν το θέμα της τρίτης ενότητας, στην οποία γίνεται σύντομη παρουσίαση και σχολιασμός τους. Στόχος της ενότητας είναι να συμπληρώσει την εικόνα του συνολικού (μέχρι στιγμής) συνθετικού έργου του Γιώργου Λεωτσάκου.

Επίσης, στο τέλος της δεύτερης και της τρίτης ενότητας παρουσιάζονται συνοπτικοί κατάλογοι των ανέκδοτων και των εκδομένων έργων του, αντίστοιχα.

Στο τέλος της εργασίας, παρατίθενται σε μορφή παραρτημάτων, τεκμήρια που αφορούν σε προγράμματα με τα έργα του που έχουν εκτελεστεί δημόσια, καθώς και ένας αριθμός φωτογραφιών και σχετικών εικόνων.

Η πτυχιακή αυτή εργασία αποτελεί μια πρώτη συνολική προσέγγιση στη σχεδόν άγνωστη συνθετική πλευρά του Λεωτσάκου. Πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει πηγή για βαθύτερες διεισδύσεις στα έργα εκείνα που θα κεντρίσουν μελλοντικά το ενδιαφέρον των ερευνητών.